Արաքս Սաֆարյան/ Ինս­տա­պոե­զիա՝ նոր շար­ժում ար­դի գրա­կա­նութ­յան մեջ

By |2023-11-01T17:42:47+04:00October 7, 2022|գրականագիտություն|

21-րդ ­դա­րում, երբ աշ­խար­հը ան­նա­խա­դեպ ա­րագ է զար­գա­նում, գրա­կա­նութ­յան ա­ռաջ ծա­ռա­ցել է խնդիր՝ ինչ­պե՞ս գրա­վել ըն­թեր­ցո­ղին։ Գ­րա­կա­նութ­յու­նը մարդ­կանց հա­մար մշտա­պես մի­ջոց է ե­ղել բա­վա­րա­րե­լու ի­րենց գե­ղա­գի­տա­կան պա­հանջ­նե­րը, բայց մեր [...]

Վովա Արզումանյան/ Պոեզիայի թեմատիկ և կառուցվածքային պատկերը երիտասարդների ստեղծագործություններում

By |2022-04-07T18:42:00+04:00April 7, 2022|գրականագիտություն|

Ժա­մա­նակն ու­նի իր գի­րը, ին­չու ոչ՝ նաև ստեղ­ծա­գոր­ծա­կան եր­ևա­կա­յութ­յան չա­փա­նիշ­նե­րը, ո­րոնք հա­ճախ դառ­նում են նույն ժա­մա­նա­կի ի­րա­կա­նութ­յունն ուր­վագ­ծո­ղը կամ հի­շո­ղութ­յուն ստեղ­ծո­ղը գրա­կա­նութ­յան է­ջե­րում: Պա­տա­հում է՝ գրա­կան դաշտ են մտնում այն­պի­սի [...]

Սուրեն Աբրահամյան/ Խռովարար այլագիրը

By |2021-07-25T16:20:00+04:00July 25, 2021|գրականագիտություն|

­Դա­վիթ Մ­շե­ցու «Այ­լա-գրութ­յուն» (2020) ժո­ղո­վա­ծուն հե­ղի­նա­կի ա­ռա­ջին գիր­քը չէ, բայց ո­րո­նում­նե­րի ճա­նա­պար­հի ի­րա­կան ա­նակն­կալն է: ­Մինչ այդ Մ­շե­ցին ծա­նոթ էր ինձ հե­ռուս­տա­հա­ղոր­դում­նե­րից մե­կում ծայ­րաս­տի­ճան զայ­րույ­թի հասց­նող կար­ծիք­նե­րով, խռո­վա­րար բռնկում­նե­րով: Եվ [...]

Արվեստի ապամարդկայնացումը և Բանաստեղծության մարդկայնացումը. Հովհաննես Գրիգորյան / Աստղիկ Օհանյան

By |2020-09-26T00:33:08+04:00September 26, 2020|գրականագիտություն|

1925 թ. իս­պա­նա­ցի փի­լի­սո­փա, մշա­կու­թա­բան ­Խո­սե Օր­տե­գա-ի-­Գա­սե­թը, խո­սե­լով ժա­մա­նա­կի նոր ստեղծ­վող գրա­կա­նութ­յան մա­սին, հայ­տա­րա­րում է ար­վես­տի ա­պա­մարդ­կայ­նաց­ման մա­սին: ­Շուրջ կես դար անց հայ բա­նաս­տեղծ ­Հով­հան­նես Գ­րի­գոր­յա­նը հայ­տա­րա­րում է «բա­նաս­տեղ­ծութ­յան ան­հե­տաց­ման» [...]

Աստղիկ Օհանյան/ ԿԵՐՊԱՐԱՆԱՓՈԽՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐ ԳՈՒՐԳԵՆ ԽԱՆՋՅԱՆԻ «ՇԱՐԺԱՍԱՆԴՈՒՂՔ» ԺՈՂՈՎԱԾՈՒՆ ԵՎ ՖՐԱՆՑ ԿԱՖԿԱՅԻ «ԿԵՐՊԱՐԱՆԱՓՈԽՈՒԹՅՈՒՆ» ՎԻՊԱԿԸ

By |2020-06-22T09:00:21+04:00June 22, 2020|գրականագիտություն|

20-րդ դարի առաջին կեսին եվրոպական գրականության համար մի բացառիկ շրջան է սկսվում, որի ակունքներում հենց Ֆրանց Կաֆկան է: Եթե ավստրիացի հոգեբան Զիգմունդ Ֆրոյդը գիտականորեն ներկայացրեց, թե ինչպես է կառուցված գիտակցությունը, [...]

ԱՆԿԱԽՈՒԹՅԱՆ ԱՐԳԵԼՎԱԾ ՊՏՈՒՂԸ / Լիլիթ Անտոնյան

By |2020-02-04T01:19:47+04:00February 4, 2020|գրականագիտություն|

(ՆԱՌԱ ՎԱՐԴԱՆՅԱՆԻ «ԱՐԳԵԼՎԱԾ ՊՏՈՒՂ» ԺՈՂՈՎԱԾՈՒԻ ՊՈԵՏԻԿԱՆ) Անկախությունից հետո հայ գրականության մեջ մետագրականության հանդեպ տաբուն և անգամ ուսյալ շրջանակներում արտահայտված սարսափը հաղթահարվեցին մի շարք արժեքավոր ստեղծագործություններում, այդ թվում` արձակագիր Նառա Վարդանյանի [...]

ՍՈՒՐԵՆ ԱԲՐԱՀԱՄՅԱՆ / Քննադատական հավելումներ. Հ. Սարիբեկյանի նոր գիրքը

By |2019-08-13T12:14:13+04:00August 13, 2019|գրականագիտություն|

Հրաչյա Սարիբեկյանի «Այնտեղ աչքերդ երբ բացես» (2018) պատմվածքների և վիպակների ժողովածուի հրապարակումը արդի հայ արձակը մեկնաբանելու, քննադատական մեր գրառումները հավելելու հնարավորություն ընձեռեց: Բանն այն է, որ Սարիբեկյանի մեկուկես տասնամյակ առաջ [...]

Հայկ Համբարձումյան / Ո՞Վ ԵՍ, ԴՈՒ, ԵՐԵՎԱՆ

By |2019-06-20T22:50:44+04:00June 20, 2019|գրականագիտություն|

Լուսանկարը՝ Անահիտ Հայրապետյանի Երևան՝ «սովետական», Երևան՝ «հին-ցուցանակային», Երևան «կարուսելային», Երևան՝ «թանգարանային», Երևան՝ «միջանցքափողոցային», Երևան՝ «ողբերգական» և էլի շատ երևաններ, սակայն գրեթե միշտ՝ անցյալի քաղաք. անցյալ, որն անխուսափելիորեն բերում [...]

«Բնորդի և դիմանկարի բախումը Օսկար Ուայլդի «Դորիան Գրեյի դիմանկարը» վեպում» / Կարինե Ավագյան

By |2018-11-08T22:46:50+04:00November 8, 2018|գրականագիտություն|

«Յուրաքանչյուր դիմանկարում ինչ-որ ճակատագրական բան կա: Այն ունի իր անձնական կյանքը...»: (էջ 166) Սույն աշխատանքով անդրադարձել ենք համաշխարհային նշանավոր գրող Օսկար Ուայլդի միակ` «Դորիան Գրեյի դիմանկարը» վեպին: Վեպում արծարծված են [...]

Ակնթարթն իբրև պոեզիա. Ռազմիկ Գրիգորյանի «Հասկից մինչև հաց» ժողովածուն / Մարո Ղուկասյան

By |2018-03-29T20:18:49+04:00March 29, 2018|գրականագիտություն|

Ժամանակակից երիտասարդական պոեզիան ներկայանում է զանազան ձևերով, ոճերով՝ թելադրելով մոտեցման որոշակի առանձնահատկություններ: Սակայն անկախ այդ ձևերից ու ոճերից՝ բոլոր ժամանակներում պոեզիայում կարևորվել է անկեղծությունն ու բնականությունը, պոեզիայի ինքնաբուխ լինելը: Էդգար [...]

Go to Top