
ԳՐԻԳ / ՊԱՏԵՐԱԶՄԻ, ԻՄ ԱԶԳԻ, ԻՄ ՄԱՍԻՆ
ԳՐԻԳ արձակագիր …աշնանն այստեղ սովորաբար լուռ-լուռ է, այնքան լուռ, որ ակամա սկսում ես հավատալ, թե Աստված պատասխանում է հարցերիդ, տանդ դիմաց կանգնած …
ԳՐԻԳ արձակագիր …աշնանն այստեղ սովորաբար լուռ-լուռ է, այնքան լուռ, որ ակամա սկսում ես հավատալ, թե Աստված պատասխանում է հարցերիդ, տանդ դիմաց կանգնած …
Ես հիշում եմ ոսպի հատիկները ջոկող ձեռքիդ շարժումը միայն, ձայն, ոսպի հատիկները ջոկող շարժում, ձայն, ես կուզեի նայել դեմքիդ՝ տեսնելու սերն ու …
(պատանեկան դետեկտիվ, հատված վիպակից) Գլուխ 1. Նավահանգստից սառը քամի է փչում, անձրև է եկել, կասկածելի տղակատուն, սլանալով շուկայի դատարկ տաղավարների արանքով, մոտենում …
Մեր անբաժան եռյակն ու ռուսախոս տղաներից շատերը սովորություն էինք դարձրել առավոտյան իրար տեսնելիս ասել «գութն մորգեն»: Փորձում էինք հնարավորինս զավեշտալի կերպով արտաբերել …
Ես հինգ կամ վեցերորդ դասարանի աշակերտ էի, երբ մասնակից եղա այս պատմությանը: Դասղեկը և աղջիկները դասարանում չէին, տղաները խմբվել էին նստարաններից մեկի …
Առավոտյան թերթերի առաջին էջերին ոստիկանության շտապ հայտարարություն- նախազգուշացումն էր, որն ապշեցրել էր բնակիչներին. ‹‹Կոլեկցիոներներին և հին իրերի սիրահարներին. եթե ձեզ հանդիպի նկար, …
Ինչ ինձ հիշում եմ` հորս հետ էի, ամբողջ մանկությունս անցավ ետևից շտապելով. նա սովորություն ուներ արագ քայլելու, ասես միշտ ուշանում էր, ու …
Ձայները գոռում են, ձայները լռում, ձայները տանում են սատանաների հետ պարելու, Աստծո առաջ` աբսուրդի… Չեմ կարողանում որոշել` աչքերս բաց են, թե չէ, …
Նոյեմբերի հինգն էր` առաջին անգամ հանդիպեցի Պուճուր մարդուն: Օրը խոնավ էր, տերևները թափվել էին, խառնվել ցեխին` գետինը դարձնելով սայթաքուն: Դուրս եկա համալսարանից …