Լիլիթ Բուլղադարյան

Վայրկենաչափ Ես սիրում եմ ժամսլաքի ա՛յն ցատկերը, Երբ շուրթիցս լռության խուլ գոչ է գալիս, Երբ շանթում են հնգաթևի ալիքները, Կոսմիկական հյուլեի պես …

ԼԻԼԻԹ ԲՈՒԼՂԱԴԱՐՅԱՆ

Բարձր, Բարձրագույն Քաղաքակրթություն Մոլորակը խիստ բեռնված ավտոբուս է, Որի տոմսը արժե միայն կոկիկ հագուստ, Ուռած գրպան, օծանելիք, Ճարտար լեզո՛ւ, և ո՛չ երբեք …