*** Ահա հողը` բոլոր անդունդների տարողությամբ, փոքրիկ թրթուրների մազանոթներով վազող նախկին մի մահվան վրա, որի առաձգականությունն է ննջում մոտեցող բահերին: Ահա թրթուրները` …

Գարնանային Երևանի հորիզոնները բացվում են որպես վերքի վրա ծավալվող արյուն: Եվ այդ Երևանում ամեն բան առաջին անգամ ճաղատ է, ինչպես վերքը խնամելու համար սափրվող գլուխը: Այլևս աչք չէ, որ պիտի ունենաս տեսնելու համար: Այս գարունը մարդկանց գարուն չէ: Եվ փողոցները մարդկանց փողոցները չեն:

Բառեր, որոնք չդարձան բանաստեղծություն շարքից …քեզ չեմ կորցնելու, քանզի քեզ որտեղ էլ կորցնեմ, ինքդ քեզ կգտնես… Քեզ կողոպտելու եմ գոյից: Ընկույզի կեղեւ …