Երեկոն
մեղավոր չէ,
որ միշտ
հայտնվում է
մթին:
***
Կախաղանից
առաջ
երգերը
ինքասպան են
լինում:
***
Աստղերը
դեռ
երկինքը
նվաճելով են
զբաղված:
***
Քեզ համար
խոստովանությունը
ճանապարհ է:
***
Պարզ բան է սերը,
երբ չես հասկանում:
***
Ինձ մինչև հիմա
ուրիշներն են
պատմում,
թե ինչ է
մանկությունը:
***
Էն աղջիկը
ինձ
դուր է գալիս.
չնայած դրսում աշուն չէ:
***
Փակում եմ պատուհանը,
որ
դրսում
մեր փոխարեն
չմրսեն:
***
Աշունը
հեռանում է,
որովհետև
տեսել է
քեզ
տերևների հետ:
***
Մշուշից հետո
ամպերը
քեզ նման են:
***
Վախենալու բան է
սերը,
երբ
նրա պատճառով
սկսում ես
սիրահարվել:
***
Երբեք
չեմ նկատել,
որ
քաղաքում
մարդիկ են ապրում.
***
Գիշերը
միշտ
նույն բանի
մասին է խոսում:
***
Ամպերը
հետո
կպատմեն,
թե ինչու
մնացին
երկնքում:
***
Երկար
սիրելն էլ մի բան չէ։
***
Երգեր կան,
որոնք
կիսատ են
երգվում:
Ձիերը
նրանց փոխարեն են
հայտնվում
ճանապարհներին…
Եվ որքան կուզեք՝
աղավնիներ
բաց թողեք.
միևնույն է,
խաղաղությունը
բերում են
արծիվները:
(…ճախրանքի բոլոր զենքերը
հակիրճ կենսագրություն են դառնում, երբ ընդհատվում են վերադարձի արահետներին
խաչվող առավոտները):
Առավոտները
Արցախում
վաղուց
անծայրածիր են…
