*
Ծովի Աստղ
մայրամուտից
և մի Անուն
որ նայում է խավարի մեջ
ու խավարի միջից
հազար ու մի Լուսաբաց ունի
Օ թող Սերը
քեզ երբեք չսովորեցնի…
*
Հասունացող Կեսօր
ընդամենը մի քայլ
բայց սայթաքում է երազի վրա
անցնող մի կարոտ
թպրտացող կորուստ
սրտի գաղտնիքն է
լռության փշրանքներից…
*
Մթին կածաններից գլորվող
ինքնամոռաց հայեցումը կարոտի…
խոնարհ վառվռող
վերհուշի մայրամուտի մեջ ոսկյա
հանց մտքիդ գագաթին պայթող արև…
շիկացած է հաստատումը կյանքի…
*
Հայելին
դողում է աչքերիդ մեջ…
արտացոլանքդ քեզանից
ինչ-որ բան է փախցնում
ու վերադառնում
կատարելության
չնչին բաժիներով…
բայց ի՞նչ անել ստվերը`
ժամանակի շուրթերին հալվող…
ՄԱԿԸՆԹԱՑ ՀՈՐԻԶՈՆՆԵՐԻՑ
(շարքից)
**
Երբ երազները բարձի տակ են թաղում…
երբ ժամանակն է պապանձվում
մոտեցող շուրթերի հեռանկարում…
կոկորդիդ չորացած
քո անծանոթ ու հնարավոր ԳԱԼԻՔԻ համն են
Հավերժ Հրաժեշտի այլացումները…
այլևս անկարող են օրերը քեզ թերթել
մատնահետքերի մեջ կուտակվող ԼՌՈՒԹՅԱՆ
իմաստափոշով…
**
Սա այն գիշերն է,
որը չի կարող անցնել հմայքիդ միջով,
ակնթարթերից այն հազվադեպը,
երբ երազները շոշափում են այտերդ ու
սիրտդ հոսում…
կանաչ մի հայացք ընկնում է սրտիդ մեջ
հանց Սիզիփոսի քարը…
փակիր աչքերդ,
սա այն գիշերն է,
որը չի կարող անցնել հմայքիդ միջով…
