***
Հաղթահարելով ձայնային պատնեշը
ես ազատվում եմ ամենայն չափից
ձայնը կորցնում է խոսքը

***
Բանաստեղծը
մարդանալով
ինչը չէր կամենում լինել
զեղջով վաճառում է
պարականոն մի ճշմարտություն

***
Գոյություն ունեն բառեր
սրընթաց և նախահարձակ
հանց գիշանգղեր

Փոխանակ Երկինք համբառնալու
խոտի մեջ են նրանք նետվում
իրենց որսը բզկտելու համար

***
Երբ գրում եմ
էջն իմ վրա է փակվում

Ես ապրում եմ վատ դարաշրջանում
վատ տեղանքում
ես գրում եմ վատ լեզվով

Ես խենթանում եմ իմ թղթե վանդակում

***
Գրել հակառակ մահվան
անգամ երբ մարտը կանխավ տանուլ ես տվել

իմ բառերը պատրաստ են հարվածելու
փորձում են որսալ
բեկորները կյանքի

***
Անպատասխան է ամենայն բանաստեղծություն

Անվերջ օվկիանոս
այն սուզվում է
ինչ-որ խեցու մեջ

***
Իմ բանաստեղծությունները
մրջնանոցներ են

սև խոսքերի միջև
և աղմկոտ

բեղուն թագուհիներ
հազարավոր աշխատավորներ առանց թևերի

***
Վերընթերցելով բանաստեղծություններս
տեսնում եմ ջարդված ու խեղված բառեր
հանց պտղատու ծառերն այգու
փոթորկից վնասված

***
Մի քիչ ձյուն կա
իմ խոսքերի միջև

Բայց ծովը սևավուն է
որտեղից ես բառն եմ երբեմն կորզում
նմանվելով իրականությանը

***
Ես քեզ բանաստեղծություն եմ առաջարկում
հանց մի բաժակ ջուր

Այն չի հագեցնում –
Այն քեզ մի լիճ է ներկայացնում
ուր դու սուզվելու ես ուղղաձիգ

***
Երբեմն գետնից վերցնում եմ
վիրավոր մի բանաստեղծություն
որը մեռնում է
իմ ձեռքերի միջև

Ես նրան թաղում եմ
Եվ ընդլայնվում է մենությունն իմ

***
Շնչասպառվելով
էջից էջ
գիրքն ինձ խոսում է
մեղմ ձայնով

Իր շուրթերի թույնի հետ մեկտեղ
նա ինձ ներշնչում է իր մեռյալությամբ

***
Աշխարհն ինձ կտակում է
խոսքերի ինչ-որ շտեմարան
որը ցամաքում է փութանակի

Ինչ որ մնում է
սպասում եմ ով կամ ինչը
ինձ կսպանի

***
Ես չեմ հորինում բանաստեղծությունը
այն գոյություն ունի ինչ որ տեղ
տիեզերքում
կամ կախված է ինչ-որ երազից դուրս
հանց կոտրված ձայնափող

***
Այսօր
ոչինչ չի կատարվում իմ գրության մեջ
Հանց ձյունը որ սևանում է
մեր քայլերի ներքո
թուղթը ծածկվում է հետքերով
որոնք տանում են ոչուրեք
անգամ ոչ դեպի մահը

Թարգմանությունը ֆրանսերենից`
Թոնդրակի