Գլխավոր2023-11-01T20:10:47+04:00

Ռու­փի Քաուր

Ռու­փի ՔաուրԻն­չո՞ւ է այդ­քան հեշտ քեզ հա­մարբա­րի լի­նել մարդ­կանց հան­դեպ,- հարց­րեց նա։Կաթ և մեղր կա­թա­ցին շուր­թե­րիցս,Երբ պա­տաս­խա­նե­ցի. Ո­րով­հետև մար­դիկԲա­րի չեն ե­ղել իմ հան­դեպ։ *** Դու շատ նման ես քո մո­րըԻնձ [...]

Լիլիթ Կարապետյան/ Սերը մոգի աչքերով

Տե­ղա­տա­րափ անձր­ևի կա­թիլ­նե­րը թեթ­ևա­շարժ մի հար­վա­ծով տա­պա­լում են կի­սա­վեր բնա­կա­վայ­րե­րը բա­ցա­հայ­տող պա­տա­հա­կան կայ­ծե­րը: Անխ­նա թրջում են օ­տա­րա­կա­նի դի­մագ­ծե­րը և­ այ­նու­հետ` տղա­մար­դու մա­սին հի­շո­ղութ­յու­նը: Մտ­քերս հա­վա­քե­լով և հասց­նե­լով նոր գա­ղա­փա­րի խո­նավ [...]

Արփի Ստեփանյան/ Տասն|ը|­Յոթ

Մեկ-մեկ թվում է, թե սա­րե­րի քա­մին չի ա­վարտ­վե­լու, ու դեռ հասց­նե­լու ես ո­տա­բո­բիկ վա­զել կա­նա­չի մի­ջով՝ ինքդ քեզ գտնե­լու: Իսկ ար­ևը փչաց­նում է քո ո­րո­շում­նե­րը ու ինչ-որ պա­հի, թե­կուզ մի [...]

Անահիտ Հայրապետյան

Շեն (ողբերգ) Աննահիտ վեր մըռնիմ կիկյաս ինձ յիրա լաց կինիսՔըրերավ կպիցրանաս տատի վայ կանիսհեն կինին շենին կնանեքյը հըվաքվածԿասին էմմա թոռնըդ ա եկալԿասին էմմա եր կաց եր Աննահիտն ա եկալՄունք հինչ [...]

Հայկ Սիրունյան/ Երևան, պեպենոտ աղջիկ

Ա­յո՛, քեզ հաս­կա­ցող չկա: Քեզ ինչ­պե՞ս ու ո՞վ հաս­կա­նա: Կամ ո՞վ է ում հաս­կա­նում: Ա­մե­նադժ­վա­րը, սի­րե­լիս, ինչ-որ մե­կին հաս­կա­նալն ու հաս­կաց­նելն է: Բա­ցատ­րում ես, շա­րում բա­ռե­րի մի եր­կա­թու­ղի, բայց դի­մա­ցինդ [...]

Վարդան Սմբատյան/ Դեժավյու կամ կրկնության Աստված

­Սա ար­դեն ե­ղե՞լ է, թե՞ դե­ժավ­յու է: Եր­ևի ե­ղել է՝ չնա­յած, մեծ հաշ­վով, ո­չինչ էլ չի փոխ­վում լի­նել-չլի­նե­լով (լի­նում էչի լի­նում վատ հե­քիա­թի պես մի բան է կյան­քը), ու, հա­մոզ­ված [...]

Նարեկ Գասպարյան

ես միալար քամիների թևով հրած արտաքայլն եմ,հյուսվում եմ պատուհանագոգից, հայելու շողքով,ներծծվում անցուդարձի հոսքին ու անվթար եմ,երբ երեսով բախվում եմ ուսիդ,կարծես սեփական խնդիրների դու սառնապաղ եթերի մնայությունն եսանհանդիպելի տեսողականկետերի խառնամբոխում,կախ ես [...]

Վլադիմիր Բուրիչ

աշխարհը լիքն էհետպատերազմյան մարդկանցով,հետպատերազմյան իրերով նամակներիս արանքումմինչպատերազմյան օճառի մի կտոր գտաչգիտեի՝ ինչ անել.լվացվե՞լլա՞ց լինել Մինչպատերազմյան դարաշրջան-խորտակված Անտարկտիդա և մենք՝ փրկված հրաշքով *** հետաքրքիր է՝ի՞նչ էի անում ես այն ժամանակ,երբ դու [...]

Վովա Արզումանյան/ Պոեզիայի թեմատիկ և կառուցվածքային պատկերը երիտասարդների ստեղծագործություններում

Ժա­մա­նակն ու­նի իր գի­րը, ին­չու ոչ՝ նաև ստեղ­ծա­գոր­ծա­կան եր­ևա­կա­յութ­յան չա­փա­նիշ­նե­րը, ո­րոնք հա­ճախ դառ­նում են նույն ժա­մա­նա­կի ի­րա­կա­նութ­յունն ուր­վագ­ծո­ղը կամ հի­շո­ղութ­յուն ստեղ­ծո­ղը գրա­կա­նութ­յան է­ջե­րում: Պա­տա­հում է՝ գրա­կան դաշտ են մտնում այն­պի­սի [...]

Լիլիթ Բաղդասարյան/ Մտա պատրանք

Ես չեմ հո­րի­նել այս խա­ղը,Ինչ-որ մե­կը վա­ղուց խա­ղում է մեզ… Իսկ ե­թե…Կաս­կած. ճեղք՝ ա­ռաս­տա­ղին: Եր­կու կող­մից սեղմ­ված, եր­կու կողմ ձգվող, ան­շարժ, խո­րը ճեղք՝ ա­ռաս­տա­ղին: Ան­վերջ շարժ­ման մեջ, քաո­սը՝ ներ­սում, պտույտ, [...]

Խաչիկ Գրիգորյան/ Օրապահի չգրված օրագրից

«Զ­գա՛ստ կանգ­նիր,մի՛ հեն­վիր,Ֆ­լոյդ մի՛ մռռա քթիդ տակ,մի՛ քնիր,մի՛ ծխիր…մտա­ծում ես՝թա­քուն մտա­ծիր,մի՛ կա­րո­տիր…մի՛ կա­րո­տիրմի՛ կա­րո­տիր…»Աստ­ված հի­մա նե­ղա­ցել է, որ նույ­նիսկ իր տված պատ­վի­րան­նե­րը մի գի­շեր ար­թուն մնա­ցած մարդն անհ­նար է հա­մա­րում [...]

Նարեկ Սերոբյան/ Գոբլինը և ընկերները

44-օր­յա Ար­ցախ­յան պա­տե­րազ­մի հե­րոս Նա­րեկ Սե­րոբ­յանն է, ծնվել է 2001 թ. ապ­րի­լի 9-ին, Եր­ևա­նում։Դպրոցն ա­վար­տե­լուց հետո ըն­դուն­վել է Եր­ևա­նի պե­տա­կան հա­մալ­սա­րան՝ «ին­ֆոր­մա­տի­կա և կի­րա­ռա­կան մա­թե­մա­տի­կա» ֆա­կուլ­տե­տը։ Կ­յան­քով լե­ցուն, յու­րա­հա­տուկ պա­տա­նին [...]

Դե­րեք Ո­ւոլ­քո­թ

Դե­րեք Ո­ւոլ­քո­թը գրող և դ­րա­մա­տուրգ է` ծնուն­դով Սենթ Լ­յու­սիա­յից: 1992 թվա­կա­նին ար­ժա­նա­ցել է Գ­րա­կա­նութ­յան Նո­բել­յան մրցա­նա­կի։ Գ­րո­ղը կրթութ­յուն է ստա­ցել Տ­րի­նի­դա­դի Սան­տա Մա­րիա­յի քո­լե­ջում, ա­վե­լի ուշ ա­վար­տել է Քինգս­տո­նի (­Ճա­մայ­կա) [...]

Անահիտը, Մարիամը, զենիթը, հայերենը, ճանապարհները, արխիվը, հետազոտողը

Մարիամ Շահինյանը Հանրապետական Թուրքիայի առաջին պրոֆեսիոնալ կին տաղավարային լուսանկարիչն է, առաջին կինը, ով միանձնյա ղեկավարել է իր Foto Galatasaray անունով լուսանկարչատունը շուրջ կես դար՝ 1935-ից մինչև 1985 թվականը։ Ա­նա­հիտ, ին­չո՞ւ [...]

Արփի Ստեփանյան

Ես Քրիստոսի համարհեքիաթ եմ կարդում, իսկինքն ինձ աշխարհից է հարցնում,բայց ես այնքան չեմ ուզումնրան պատմելերկրային աղետների մասին՝ չնայած,որ ինքն ինձնից լավ գիտի։ Ես Քրիստոսի համարօրորոցային եմ երգում, իսկինքն ինձ հորից [...]

Լուսինե Դալլաքյան

Ինչ էլ գրեմ,Ստացվում ա փեջից հանած կարտոֆիլ Որտեղ էլ գնամ,Հայտնվում եմ մետրոյում։………………………………….Իմ ներսում լռություն աև դա զոհաբերություն չի,չխոսելու ցանկություն չի,հիսթերիա չի,մենակության նշան էլ չի,ոչ էլ սոցիոպատիայի.կտրտված թղթերը հավաքել եմ,ծալել՝ կպցնել [...]

Վովա Արզումանյան/ Շաբաթ, կիրակի…

­Չոր­սին տասն է պա­կաս: ­Քա­մոտ գի­շեր է. ա­մե­նա­ծանր օր­վա ա­վար­տը կամ նոր օր­վա սկիզ­բը: Ա­զա­տը կի­սա­խա­վար սեն­յա­կում խռմփաց­նում է ա­ռանց դա­դա­րի: Այդ ձայ­նից հոգ­նել է լու­սա­մու­տը, որ միշտ գի­շեր­վա ու [...]

Գևորգ Կաաս

եկեք եկեք խփենք կյանքի թմբուկներինխփենք կյանքի թմբուկներին և վերցրեք կյանքից ամեն ինչ… *** մտքերի ծով դեպրեսիվմիստիկ մոգական և ֆանտաստիկանզուգական մտքերի ևդյութական անսպասելի ու կարոտածու կարոտած ու կարոտած ուկարոտած սիրո մասին [...]

Յուրի Սարգսյան/ Սպիտակ դագաղ

Դա­նիե­լի հետ մտնում ենք հյու­րա­սեն­յակ, որ­տեղ ա­ռա­ջար­կում եմ թեյ, սուրճ, վիս­կի կամ կո­ճապղ­պե­ղով գա­րե­ջուր: Դա­նիելն էլ ա­մեն ին­չից հրա­ժար­վում է. եր­կուսս էլ ու­զում ենք ձևա­կան սկիզ­բը բաց թող­նել: Բայց ննջա­րան [...]

Go to Top