Ռու­փի ՔաուրԻն­չո՞ւ է այդ­քան հեշտ քեզ հա­մարբա­րի լի­նել մարդ­կանց հան­դեպ,- հարց­րեց նա։Կաթ և մեղր կա­թա­ցին շուր­թե­րիցս,Երբ պա­տաս­խա­նե­ցի. Ո­րով­հետև մար­դիկԲա­րի չեն ե­ղել իմ հան­դեպ։ *** Դու շատ նման ես քո մո­րըԻնձ [...]

Տե­ղա­տա­րափ անձր­ևի կա­թիլ­նե­րը թեթ­ևա­շարժ մի հար­վա­ծով տա­պա­լում են կի­սա­վեր բնա­կա­վայ­րե­րը բա­ցա­հայ­տող պա­տա­հա­կան կայ­ծե­րը: Անխ­նա թրջում են օ­տա­րա­կա­նի դի­մագ­ծե­րը և­ այ­նու­հետ` տղա­մար­դու մա­սին հի­շո­ղութ­յու­նը: Մտ­քերս հա­վա­քե­լով և հասց­նե­լով նոր գա­ղա­փա­րի խո­նավ [...]

Մեկ-մեկ թվում է, թե սա­րե­րի քա­մին չի ա­վարտ­վե­լու, ու դեռ հասց­նե­լու ես ո­տա­բո­բիկ վա­զել կա­նա­չի մի­ջով՝ ինքդ քեզ գտնե­լու: Իսկ ար­ևը փչաց­նում է քո ո­րո­շում­նե­րը ու ինչ-որ պա­հի, թե­կուզ մի [...]

Շեն (ողբերգ) Աննահիտ վեր մըռնիմ կիկյաս ինձ յիրա լաց կինիսՔըրերավ կպիցրանաս տատի վայ կանիսհեն կինին շենին կնանեքյը հըվաքվածԿասին էմմա թոռնըդ ա եկալԿասին էմմա եր կաց եր Աննահիտն ա եկալՄունք հինչ [...]

Ա­յո՛, քեզ հաս­կա­ցող չկա: Քեզ ինչ­պե՞ս ու ո՞վ հաս­կա­նա: Կամ ո՞վ է ում հաս­կա­նում: Ա­մե­նադժ­վա­րը, սի­րե­լիս, ինչ-որ մե­կին հաս­կա­նալն ու հաս­կաց­նելն է: Բա­ցատ­րում ես, շա­րում բա­ռե­րի մի եր­կա­թու­ղի, բայց դի­մա­ցինդ [...]

­Սա ար­դեն ե­ղե՞լ է, թե՞ դե­ժավ­յու է: Եր­ևի ե­ղել է՝ չնա­յած, մեծ հաշ­վով, ո­չինչ էլ չի փոխ­վում լի­նել-չլի­նե­լով (լի­նում էչի լի­նում վատ հե­քիա­թի պես մի բան է կյան­քը), ու, հա­մոզ­ված [...]

ես միալար քամիների թևով հրած արտաքայլն եմ,հյուսվում եմ պատուհանագոգից, հայելու շողքով,ներծծվում անցուդարձի հոսքին ու անվթար եմ,երբ երեսով բախվում եմ ուսիդ,կարծես սեփական խնդիրների դու սառնապաղ եթերի մնայությունն եսանհանդիպելի տեսողականկետերի խառնամբոխում,կախ ես [...]

աշխարհը լիքն էհետպատերազմյան մարդկանցով,հետպատերազմյան իրերով նամակներիս արանքումմինչպատերազմյան օճառի մի կտոր գտաչգիտեի՝ ինչ անել.լվացվե՞լլա՞ց լինել Մինչպատերազմյան դարաշրջան-խորտակված Անտարկտիդա և մենք՝ փրկված հրաշքով *** հետաքրքիր է՝ի՞նչ էի անում ես այն ժամանակ,երբ դու [...]

Ժա­մա­նակն ու­նի իր գի­րը, ին­չու ոչ՝ նաև ստեղ­ծա­գոր­ծա­կան եր­ևա­կա­յութ­յան չա­փա­նիշ­նե­րը, ո­րոնք հա­ճախ դառ­նում են նույն ժա­մա­նա­կի ի­րա­կա­նութ­յունն ուր­վագ­ծո­ղը կամ հի­շո­ղութ­յուն ստեղ­ծո­ղը գրա­կա­նութ­յան է­ջե­րում: Պա­տա­հում է՝ գրա­կան դաշտ են մտնում այն­պի­սի [...]

Ես չեմ հո­րի­նել այս խա­ղը,Ինչ-որ մե­կը վա­ղուց խա­ղում է մեզ… Իսկ ե­թե…Կաս­կած. ճեղք՝ ա­ռաս­տա­ղին: Եր­կու կող­մից սեղմ­ված, եր­կու կողմ ձգվող, ան­շարժ, խո­րը ճեղք՝ ա­ռաս­տա­ղին: Ան­վերջ շարժ­ման մեջ, քաո­սը՝ ներ­սում, պտույտ, [...]

«Զ­գա՛ստ կանգ­նիր,մի՛ հեն­վիր,Ֆ­լոյդ մի՛ մռռա քթիդ տակ,մի՛ քնիր,մի՛ ծխիր…մտա­ծում ես՝թա­քուն մտա­ծիր,մի՛ կա­րո­տիր…մի՛ կա­րո­տիրմի՛ կա­րո­տիր…»Աստ­ված հի­մա նե­ղա­ցել է, որ նույ­նիսկ իր տված պատ­վի­րան­նե­րը մի գի­շեր ար­թուն մնա­ցած մարդն անհ­նար է հա­մա­րում [...]

44-օր­յա Ար­ցախ­յան պա­տե­րազ­մի հե­րոս Նա­րեկ Սե­րոբ­յանն է, ծնվել է 2001 թ. ապ­րի­լի 9-ին, Եր­ևա­նում։Դպրոցն ա­վար­տե­լուց հետո ըն­դուն­վել է Եր­ևա­նի պե­տա­կան հա­մալ­սա­րան՝ «ին­ֆոր­մա­տի­կա և կի­րա­ռա­կան մա­թե­մա­տի­կա» ֆա­կուլ­տե­տը։ Կ­յան­քով լե­ցուն, յու­րա­հա­տուկ պա­տա­նին [...]

Դե­րեք Ո­ւոլ­քո­թը գրող և դ­րա­մա­տուրգ է` ծնուն­դով Սենթ Լ­յու­սիա­յից: 1992 թվա­կա­նին ար­ժա­նա­ցել է Գ­րա­կա­նութ­յան Նո­բել­յան մրցա­նա­կի։ Գ­րո­ղը կրթութ­յուն է ստա­ցել Տ­րի­նի­դա­դի Սան­տա Մա­րիա­յի քո­լե­ջում, ա­վե­լի ուշ ա­վար­տել է Քինգս­տո­նի (­Ճա­մայ­կա) [...]

Մարիամ Շահինյանը Հանրապետական Թուրքիայի առաջին պրոֆեսիոնալ կին տաղավարային լուսանկարիչն է, առաջին կինը, ով միանձնյա ղեկավարել է իր Foto Galatasaray անունով լուսանկարչատունը շուրջ կես դար՝ 1935-ից մինչև 1985 թվականը։ Ա­նա­հիտ, ին­չո՞ւ [...]

Ես Քրիստոսի համարհեքիաթ եմ կարդում, իսկինքն ինձ աշխարհից է հարցնում,բայց ես այնքան չեմ ուզումնրան պատմելերկրային աղետների մասին՝ չնայած,որ ինքն ինձնից լավ գիտի։ Ես Քրիստոսի համարօրորոցային եմ երգում, իսկինքն ինձ հորից [...]

Ինչ էլ գրեմ,Ստացվում ա փեջից հանած կարտոֆիլ Որտեղ էլ գնամ,Հայտնվում եմ մետրոյում։………………………………….Իմ ներսում լռություն աև դա զոհաբերություն չի,չխոսելու ցանկություն չի,հիսթերիա չի,մենակության նշան էլ չի,ոչ էլ սոցիոպատիայի.կտրտված թղթերը հավաքել եմ,ծալել՝ կպցնել [...]

­Չոր­սին տասն է պա­կաս: ­Քա­մոտ գի­շեր է. ա­մե­նա­ծանր օր­վա ա­վար­տը կամ նոր օր­վա սկիզ­բը: Ա­զա­տը կի­սա­խա­վար սեն­յա­կում խռմփաց­նում է ա­ռանց դա­դա­րի: Այդ ձայ­նից հոգ­նել է լու­սա­մու­տը, որ միշտ գի­շեր­վա ու [...]

եկեք եկեք խփենք կյանքի թմբուկներինխփենք կյանքի թմբուկներին և վերցրեք կյանքից ամեն ինչ… *** մտքերի ծով դեպրեսիվմիստիկ մոգական և ֆանտաստիկանզուգական մտքերի ևդյութական անսպասելի ու կարոտածու կարոտած ու կարոտած ուկարոտած սիրո մասին [...]

Դա­նիե­լի հետ մտնում ենք հյու­րա­սեն­յակ, որ­տեղ ա­ռա­ջար­կում եմ թեյ, սուրճ, վիս­կի կամ կո­ճապղ­պե­ղով գա­րե­ջուր: Դա­նիելն էլ ա­մեն ին­չից հրա­ժար­վում է. եր­կուսս էլ ու­զում ենք ձևա­կան սկիզ­բը բաց թող­նել: Բայց ննջա­րան [...]

Ո­չինչ ող­բեր­գա­կան չէ,ա­մեն ինչ ի­րա­կան է։Է­միլ Սիո­րան Այն­քան խա­ղաղ էր օ­րը, որ ե­րե­կո­յան ձյուն ե­կավ, բայց քա­նի որ հոգ­նած էի ու սպառ­ված, շատ վաղ էի պառ­կել քնե­լու։ Մորս հա­մար հաց [...]